وعده های غذایی ام
کمی جابه جا شده . . .
و الا
تا روزه داری بسیار فاصله است . . .
جابجا که چه عرض کنم سنگین و پر محتواتر هم شده است.
خدایا . . .
خواستی روزه بگیرم تا درد گرسنگان شهـــرم را بفهمم؛
ولی روزه که می گیرم
انگار از ترس گرسنگی خودم؛
سفره ای رنگارنگ تر برای افطارم پهن می کنم!
خدایا . . .
مرا ببخش که گرسنگان شهرم را نادیده می گیرم.