دردی از جنس بی دردی

یه سری از دوستان اعتراض میکنن که چرا تو این وبت همش غر میزنی...!!!

چرا انقدر غم؟؟!!!چرا انقدر دردو...

اما جواب من به دوستام:

به قول استاد ما در عرصــــــــه اخـــــلاق

"مرد را اگر دردی باشد خوش است"

پ.ن:مشهد که بودم یه تلفن به من شد که حسابی ریختم بهم...میدونستم اگر بمونم تو جمع یقینا از سر فشار روحی که بهم داره وارد میشه توی برخورد با دوستان وزائرین که نوکرشون بودم دچار شرمندگی میشم؛رفتم حرم...!!!

بعد نماز مغرب وعشاء خیلی حالم بهتر شد،که یه دفعه نرگسم اومد گفت: شال عزایی که گفته بودی از کربلا رسید...ومن دوباره شروع کردم ...

میخوام بگم در دوحالت من حالم به ظاهر خوب نبود...اما بیقراری و اشک های دفعه دوم جنسش با اولی زمین تا آسمون فرق داشت،درست مثل درد های اینجا که جنسش باهمه ی درد ها فرق داره برام...